Opeens is je baby een dreumes! En eten met je dreumes is een stuk makkelijker dan eten met je baby. In principe mogen dreumesen alles eten, hoewel het natuurlijk wel de vraag is of je kindje al alles kán eten. Voor sommige dingen heb je immers voldoende tanden en kiezen nodig.
Eten met je dreumes
Kies dus in eerste instantie voor eten dat gemakkelijk te kauwen/sabbelen is. Probeer zout en suiker wel te beperken. Een zak zoute chips op de eerste verjaardag is veel te heftig voor dat kleine lijfje. De nieren zijn weliswaar ontwikkeld, maar te veel zout is nooit goed. Verder is dit je kans om je dreumes nieuwe smaken te leren kennen. Honing bijvoorbeeld, en alle groenten en fruit die na zijn/haar eerste verjaardag in het seizoen zijn. Is je dreumes bijna twee? Lees dan ook alles over eten met je peuter!
Eetpatroon dreumes
In het tweede levensjaar van een kind verandert er ontzettend veel, waaronder zijn of haar eetpatroon. Waar H toen hij net een jaar was de dag als vanouds begon met een fles melk, werd dat toen hij richting de anderhalf ging een bordje pap. Die overgang ging redelijk vanzelf: op enig moment hield hij melk in de fles over. Die melk vulden we dan aan tot 180 ml en daar maakten we vervolgens pap van. Na een tijdje liet hij eigenlijk de hele fles van 200 ml staan, en zo werd het een bordje pap. We hebben een tijdje biologisch meergranenpap gegeven, maar de meerwaarde ten opzichte van Brinta en havermout ontging ons een beetje. Sinds hij anderhalf is, krijgt H daarom elke ochtend pap van 180 ml volle melk (daar zitten meer voedingsstoffen in. Bijkomend voordeel is dat het lekkerder melkschuim maakt), 4 el Brinta en 2 el havermoutvlokken.
In de loop van de ochtend krijgt hij een tussendoortje, doorgaans wat fruit. Tussen de middag eet hij op de opvang een warme maaltijd, thuis soms warm en soms brood. Na zijn middagslaapje krijgt hij zo tussen vier en vijf nog een tussendoortje. Dat kan weer fruit zijn, maar ook rauwkost, een cracker of soms bijvoorbeeld een echt snackje, zoals wanneer wij chips eten. H is gelukkig dol op rauwkost, dus reepjes paprika, in de lengte gehalveerde snoeptomaatjes, plakjes komkommer en stukjes avocado vinden gretig aftrek. ‘s Avonds eet hij zo veel mogelijk met de pot mee. Vlees kauwen vindt hij nog lastig en hij vindt het niet zo lekker, dus stukken gebakken vlees eten we lekker zelf op. H lust gelukkig veel, en anders is er altijd nog een boterham met avocado met een gekookt of gebakken ei ernaast, of een tosti met snoeptomaatjes erbij. Je moet het jezelf immers niet te moeilijk maken.
Eet mijn kind wel goed?
In het fijne boek Ik ken iemand die zag ik het alweer voorbij komen: kleine kinderen weten zelf prima wat ze nodig hebben. Soms kunnen zo “weken overleven op lucht en een halve druif”, dan eten ze weer de oren van je hoofd. Dat is hier niet anders. We kunnen precies voorspellen wanneer er weer een groeispurt of een grote mentale ontwikkeling komt, want dan eet H de oren van ons hoofd. Wij gaan er lekker in mee, voor zover hij natuurlijk vraagt om gezonde dingen. Verzoeken om een “boodje tejja” (broodje nutella) worden hier maar zelden gehonoreerd. 🙂
Sowieso proberen wij van het eten geen strijd te maken. Uiteraard moet H zich aan tafel netjes gedragen, dus niet gooien of klooien met eten of eetgerei. We proberen hem ertoe te bewegen alles te proeven, maar ook daar maken we geen halszaak van: er komt vanzelf weer een volgende keer dat hij kan proeven, dus als hij echt niet wil, doen we het niet. H kan inmiddels goed zelf eten, en doet dat ook graag. Soms wil hij gevoerd worden, en als daar tijd voor is, prima.
Het leukst is misschien nog wel het samen koken. H helpt ons graag in de keuken, en wordt daar steeds beter in. Zo is samen koekjes bakken een feestje. Als we hem vragen stukjes groente in een pan te stoppen of op een bakplaat te leggen, doet hij dat feilloos. En ook foto’s van eten maken vindt hij geweldig, dus zijn handjes zijn steeds vaker in beeld.
Uit eten met je dreumes
Zoals gezegd, H dient zich aan tafel te gedragen. Dat betekent ook dat hij niet van tafel mag voordat iedereen klaar is met eten. Als we uit eten gaan, doen we nog wel eens een ommetje tussen de gangen door, maar gillen aan tafel of rond willen lopen als wij nog aan het eten zijn, is simpelweg geen optie. Dat weet hij, en tot op heden gedraagt hij zich dan ook keurig als we uit eten zijn.
Snoepen met je dreumes
Nu hij wat groter is, krijgt H af en toe iets anders dan anders. Snoep is uit den boze: zo lang hij niet weet dat het bestaat, ga ik het hem niet leren. Wel krijgt hij af en toe een koekje, en op vakantie of in het weekend een broodje met nutella. Vloeibare suiker zoals sap of limonade krijgt hij niet, om dezelfde reden als snoep. In het weekend ontbijten we vaak met pancakes, wafels of bijvoorbeeld bananenbrood. Daarvan krijgt hij dan – meestal na zijn bordje pap – ook een stukje. Hij rooft inmiddels de koekjes van ons schoteltje als we ergens koffie drinken, en als we een stukje taart eten, krijgt hij natuurlijk ook een hapje.
Disclaimer
Ten slotte een disclaimer: ik ben geen kinderarts, diëtist of geschoold op het gebied van voeding (voor kinderen). Daarentegen ben ik wél van jongs af aan een fanatieke kok en goede eter. Bovendien ben ik sinds 2016 moeder. Alles wat ik schrijf over eten voor en met kinderen, schrijf ik vanuit die achtergrond. Waar nodig en mogelijk is dit wetenschappelijk onderbouwd. Mijn ervaringen met voedselallergie en -overgevoeligheid lees je hier.
