Eerst groente
Mijn generatie van jonge ouders kreeg als baby eerst pap, Liga’s of fruit te eten. Nu is het advies echter om als eerste eten voor je baby gestoomde groente te geven, zodat je kindje went aan andere smaken dan zoet. Dat is een advies waar ik helemaal achter sta. Natuurlijk vinden kindjes die smaken in het begin gek, maar dat houd je tóch, ook als je eerst vaste voeding met een zoete smaak aanbiedt. Je moet er een keer doorheen, en hoe jonger, hoe beter vind ik. Kijk wel goed naar je kindje of het al toe is aan andere voeding dan melk! H staarde ons de happen uit onze mond als hij in zijn stoel aan tafel zat, dus hij was er met vier maanden echt aan toe, maar er zijn ook kinderen die wat langer nodig hebben. Dat is allemaal prima!
Het eerste hapje
Wij zijn begonnen met gestoomde bloemkool, toen H op de dag af vier maanden was. Van de vijf lepeltjes gingen er twee naar binnen, en tot onze vreugde vond hij het heel erg leuk. Vanaf daar zijn we rustig gaan uitbouwen: Al te veel dagen achter elkaar hetzelfde vonden we maar saai, vooral omdat hij toch alles lekker vond. Kijk dus vooral wat bij jou en jouw kindje past.
Het echte werk
Vanaf zes maanden mag je beginnen je kindje echt stukken fruit, groente of brood te geven. Ook hierbij geldt: kijk naar je kind. Ik ken een jongetje dat met vijf maanden al hele stukken peer zelf opknabbelde, terwijl H met een maand of acht alles behalve broodkorstjes op de grond smeet.
Met zes maanden kun je trouwens ook beginnen met geprakt fruit (als je dat niet stiekem al gedaan had) en rauwe groenten. Nou zullen rauwe wortels nog wat hoog gegrepen zijn, maar geprakte avocado en grof gepureerde komkommer, tomaat en dergelijke gingen er hier goed in.
Nog niet eten
Er zijn een paar dingen die baby’s nog niet mogen eten. De belangrijkste zijn honing, bessen, aardbeien en citrusfruit. Van honing kunnen baby’s erg ziek worden, en de vruchten kunnen tot allergie leiden. Ook zout is uit den boze: de nieren van je baby zijn daar nog niet klaar voor. Natuurlijk zit ook in brood en dergelijke zout, en dat is geen probleem, maar zout toevoegen, of eten bereiden met bouillon van een blokje mag echt nog niet. Ten slotte kunnen kool, uien, knoflook en bonen voor darmkrampjes zorgen, maar daar hebben wij nooit iets van gemerkt. Probeer het dus rustig een keer met mate.
Eten voor je baby uit een potje
Vanaf deze leeftijd zijn wij ook af en toe kant-en-klaar knijpfruit en potjes gaan geven. Dat knijpfruit is perfect voor als je onderweg bent, of bijvoorbeeld buiten de deur eet: veel minder geknoei dan potjes. Potjes “avondmaaltijd” wilde ik hem vooral leren eten zodat, mocht het een keer nodig zijn (onverwachts bij Ikea, wegrestaurant oid), hij dat gewoon zou lusten. Ik kies voor knijpfruit van Zonnatura, Ella’s Kitchen of Goodies. De potjes komen meestal uit de Franse supermarkt, omdat het smakenpalet daar veel gevarieerder en smakelijker is.
Maaltijden
En hoe doe je dat dan, al die eetmomenten een beetje verdelen? Met een maand of acht ging H steeds meer eten, hoewel het wel nog kleine beetjes waren en hij zijn melkvoedingen echt nog nodig had, zat er wel een zeker ritme in. Beginnen met een papfles, bij de lunch een flesje melk en een groentehapje, halverwege de middag weer groente of fruit, dan weer een flesje melk, ’s avonds groente met bijvoorbeeld pasta en ten slotte een flesje pap.
Koken voor je baby
In de beginfase maakte ik vooral gestoomde groenten. Nog makkelijker is om groenten in een klein laagje water te koken, zodat ze voor een deel stomen. Dat gaat sneller dan stomen, zonder dat er voedingsstoffen verloren gaan in een pan water. In de magnetron werk net zo goed. Voor grotere baby’s kun je natuurlijk echte maaltijden maken.
Samen in de keuken
Extra gezellig vinden wij het om de kinderstoel in de keuken te zetten. H een pollepel en/of iets te eten in een knuistje en koken maar. Handig en veilig omdat we hem kunnen zien en hij zo niet bij pannen of messen kan. Veel veiliger bovendien dan een draagzak, want je moet er niet aan denken dat de vlam in de pan slaat terwijl je kindje op je buik hangt. Gezellig omdat hij anders tóch wel achter ons aan kruipt omdat hij bij ons wil zijn. Bovendien vindt hij de geluiden en kleuren in de pannen en de oven reuze interessant.
Disclaimer
Ten slotte een disclaimer: ik ben geen kinderarts, diëtist of geschoold op het gebied van voeding (voor kinderen). Daarentegen ben ik wél van jongs af aan een fanatieke kok en goede eter. Bovendien ben ik sinds 2016 moeder. Alles wat ik schrijf over eten voor en met kinderen, schrijf ik vanuit die achtergrond. Waar nodig en mogelijk is dit wetenschappelijk onderbouwd. Verder is dit echter puur wat wij onze zoon te eten geven, en hoe wij zijn eetpatroon hebben uitgebouwd. Niet meer, niet minder.
