Weekendje weg in Montpellier

Deze week geen Wat at EM, , maar een Waar at EM. Ik was een weekendje weg en at daar zó lekker, dat ik liever dat met jullie wilde delen. Mr. Em en ik waren in het mooie, zonnige Montpellier. In deze heerlijke Zuid-Franse stad heb ik als student een tijd gewoond, en teruggaan voelt nog altijd als thuiskomen.

Er komt zéker nog meer informatie over Montpellier van mij, maar hier en nu draait het natuurlijk om het eten. En wat was het weer heerlijk. Het was elke dag minimaal 35 graden en dat heeft de keuzes zeker beïnvloed. Zo heb ik meerdere keren het toetje overgeslagen, terwijl ik normaal echt een toetjesmonster ben. Maar ja, met 42 graden bij de lunch is een appeltaartje toch minder lekker. En bij 29 graden rond middernacht hoefde ik ‘s avonds ook geen warme chocoladetaart. Zonder gekheid: zelfs voor Montpellieraine begrippen was het idioot warm. Gelukkig zijn we ook nog een dagje de stad uit gegaan naar het vissersplaatsje Sète, waar én een lekker briesje stond én we lekker in zee konden! Bovendien waren daar die dag de joutes de mer: een soort riddersteekspel, maar dan op het water.

Maar waar het om ging: de hoogtepunten van het eten.

Op de vrijdagavondmarkt Les Estivales de Montpellier (alleen in de zomer) was het meteen al raak: zeebanket! Montpellier ligt ongeveer 10 kilometer van de Middellandse Zee, en de kuststrook ten zuiden van de stad is bezaaid met zogenaamde étangs: zoute kustmeren. Daar worden onder meer oesters gekweekt. Daarnaast wordt er, onder meer vanuit Sète, veel gevist, zowel op vis als andere zeebeesten. Dus begonnen we met een plateautje dagverse oesters, van een kraam waar ze zelfs een fontein hadden geknutseld van oesterschelpen. Daarna gingen we nog even verder met o.a. tabboulé, falafel en crèpes.

Op zaterdagavond hadden we een reservering in Montpelliers bekendste sterrenrestaurant: Le Jardin des Sens. De meeste lezers zullen de naam Joris Bijdendijk wel kennen: nu de chef van RIJKS, voorheen van Bridges, maar daarvoor souschef bij de Jardin des Sens.

En man o man, wat hebben wij fantastisch gegeten in de prachtige tuin van het restaurant! Eerst een hele serie amuses (o.a. tomaat met framboos!), gevolgd door een voorgerecht van gamba, inktvis en schaaldiercanneloni.

Daarna prachtig rundvlees met ondermeer spelt en zomertruffel. Dit alles werd gevolgd door een serie dessertamues en ten slotte een heerlijke combinatie van gewone perzik, pêche de vigne (ik weet de vertaling niet, maar het is een perzik met rood vruchtvlees. Meer info hier) en verveine. Waanzinnig lekker allemaal!

Op zondag lunchten we traditiegetrouw in de markthal van Sète:

Bij de ene kraam haalden we wat olijven, bij de kraam van de Producteurs d’Huitres de Bouzigues bestelden we een dozijn oesters (voor maar liefst €9!), een tielle setoise (pastei gevuld met zeebanket in pittige tomatensaus) gegratineerde scheermessen en wat garnalen, bij de volgende kraam bestelden we wijn en voilà, lunch!

Natuurlijk hebben we nog meer gegeten, zo aten we onder meer de verrukkelijke antipasti van Ma Première Cantine, steak tartare, handgemaakte magnum van pêche de vigne en passievrucht, vijgenijs, vijgentaart en de beste salade van de stad, de salade saveur du soleil van Café Riche.